Banyak Kelebihannya berdiam diri. Orang yang pendiam itu lebih baik daripada orang yang suka berbicara yang tidak keruan. Baik perangai dan pendiam , kedua-duanya adalah sifat yang baik dan tidak susah mengerjakannya, asalkan hati menyuruh empunya diri berbuat demikian.

Nabi SAW bersabda : “Mahukah kamu aku khabarkan kepadamu, dengan semudah-mudah ibadat dan sesenang-senang atas tubuh,ialah diam dan baik perangai.”

Jika tidak dapat berkata-kata yang baik lebih baik mendiamkan diri. Berkata baik itu hendaklah kepada semua orang .Ketika Nabi SAW disarankan agar mengutuk orang-orang musyrik,baginda menjawab : “Aku tidak diutuskan untuk (melemparkan) kutukan,tetapi sesungguhnya aku diutuskan sebagai (pembawa) rahmat.”

Demikian juga kepada orang bawahan sama ada kerana usia atau pangkat. Anas r.a , pembantu rumah tangga Nabi SAW berkata: “Aku membantu rumah tangga Nabi SAW selama sepuluh tahun dan belum pernah baginda mengeluh “ Ah!” terhadapku dan belum pernah beliau menegur ,kenapa kamu lakukan ini atau kenapa tidak kau lakukan ini? ”

Ingatlah kepada sabda Nabi SAW : “Seorang Mukmin bukanlah pengumpat ,yang suka mengutuk, yang keji dan yang ucapannya kotor”

“Barangsiapa yg banyak perkataannya, nescaya banyaklah silapnya. Barangsiapa yg banyak silapnya, nescaya banyaklah dosanya. dan barangsiapa yg banyak dosanya, nescaya neraka lebih utama baginya”.

Bukan untuk mengajak kita mengamalkan budaya boros dan berbelanja. Artikel ini, sekadar menunjukkan bahawa ketidakupaya Malaysia untuk menangani isu kenaikan harga barang walaupun nilai ringgit naik berbanding penyusutan nilai mata wang US..

KUALA LUMPUR 7 Nov. - Kerajaan diminta melihat secara serius kemerosotan kuasa membeli di kalangan rakyat Malaysia yang semakin membimbangkan di tengah-tengah kejatuhan dolar Amerika Syarikat (AS) , sedangkan penyusutan mata wang paling berpengaruh di dunia itu sepatutnya memberi faedah kepada nilai ringgit.

Pengurus Kanan Kumpulan TA Investment Bhd., Alsetdek Al Haj Ali berkata, ini kerana penurunan kuasa beli itu menjadi petunjuk kepada ketidak seimbangan ekonomi, kemajuan dan kemakmuran dalam sesebuah negara.

Beliau berkata, Malaysia menggunakan indeks inflasi yang terdiri daripada barangan kawalan dalam menentukan kestabilan ekonomi negara sedangkan kuasa beli adalah petunjuk sebenar.

Menurut beliau, secara rasionalnya apabila nilai ringgit meningkat, sepatutnya keupayaan untuk berbelanja di kalangan rakyat Malaysia lebih besar.

Bagaimanapun, katanya, keadaan itu tidak berlaku, sebaliknya kemerosotan kuasa beli semakin terjejas sejak kebelakangan ini.

''Persoalannya mengapa rakyat kita tidak dapat menikmati kelebihan kenaikan nilai ringgit berbanding dolar AS dalam kuasa beli?.

''Jadi, mengapa kita perlu gembira apabila kejatuhan nilai mata wang, walhal nilai ringgit semakin tidak dirasai,'' katanya kepada Utusan Malaysia di sini.

Beliau berkata, tahap kuasa beli di Malaysia terlalu berbeza berbanding di Amerika Syarikat kerana sekurang-kurangnya rakyat negara itu masih berpeluang membeli lebih banyak barang di pasar raya walaupun nilai mata wangnya menyusut.

''Sepatutnya kuasa membeli di kalangan rakyat AS lebih sukar kerana mata wang mereka tidak memberi apa-apa makna, tambahan pula negara itu adalah negara pengimport tetapi mengapa mereka terus menikmati kuasa membeli?

''Jawapannya adalah model ekonomi negara itu jauh berbeza dengan Malaysia walaupun kita dalam proses ke arah itu.

''Di negara maju, lebih banyak rakyat berbelanja bagi barang tertentu, lebih murah harganya tetapi di Malaysia lebih banyak barangan tertentu dibeli, harganya boleh meningkat. Itu bezanya dan ia perlu diberi perhatian oleh kerajaan,'' katanya.

Sebab itu, katanya. rakyat Singapura masih boleh menikmati harga teh tarik S$0.80 secawan pada nilai mata wang mereka tetapi di Malaysia harga bagi minuman itu terus meningkat daripada RM1.00 kepada RM1.50 hingga RM1.80.

Singapura masih mampu mengekalkan nilai mata wangnya kerana strategi monetari negara itu yang meningkatkan dolar Singapura.

''Sebab itu, walaupun berlaku kenaikan dalam dolar Singapura, kuasa membeli di kalangan rakyatnya tidak terjejas, seperti di AS, tambahnya.

Berikutan itu, katanya, kerajaan perlu mengatasi masalah ini dengan segera kerana sekiranya dibiarkan ia boleh mengundang kepada ketidakstabilan ekonomi isi rumah tempatan.

Tegas beliau, kerajaan sepatutnya turut melakukan pemantauan barangan bukan kawalan yang sebenarnya menjadi barangan asas keperluan dapur, selain barangan kawalan.

Jelasnya, ia penting kerana barangan asas yang diperlukan untuk menjalani kehidupan seharian telah menunjukkan peningkatan melebihi 100 peratus.

''Kalau dibandingkan dengan tepung, berapa banyaklah yang digunakan oleh isi rumah berbanding keperluan seperti sabun mandi dan sabun basuh,'' ujarnya.

''Tiada ada gunanya kita bersorak kerana nilai ringgit lebih tinggi berbanding dolar AS, jika nilai ringgit tidak membawa apa-apa makna kepada rakyat.

Katanya, dengan pendapatan sebanyak RM3,000 dan tinggal di Kuala Lumpur, jumlah gaji itu sudah tidak memberi sebarang makna kepada pekerja.

Sebaliknya, dengan gaji tersebut, pekerja yang tinggal di Kuala Lumpur boleh dikategorikan sebagai penduduk miskin kerana kos hidup yang tinggi dan penyusutan kuasa membeli.

''Apa yang anda boleh beli dengan RM100 di pasar raya sekarang kerana harga ikan pun sudah berbelas ringgit untuk setiap kilo, begitu juga dengan sayur, hampir semua barang naik,'' katanya.

Oleh AINUL ASNIERA AHSAN
bisnes@utusan.com.my

Sumber :Utusan Malaysia - 8 November 2010

SEBAGAIMANA yang diduga Barisan Nasional (BN) berjaya memenangi kedua-dua pilihan raya kecil di kerusi Parlimen Batu Sapi, Sabah dan DUN Galas di Kelantan yang diadakan Khamis lalu.

Bagaimanapun saya fikir dengan standard atau pun prestasi biasa BN sendiri, khususnya sebelum PRU Mac 2008, tidak ada apa yang terlalu hebat dengan kemenangan itu. Ini kerana kedua-dua kerusi itu adalah kawasan pedalaman: di Batu Sapi contohnya penduduk di sebuah kampung yang begitu miskin menganggap mengundi BN satu tugas mulia. Ini tidak berbeza dengan di Terengganu apabila orang-orang di situ menganggap stadium atau bangunan runtuh sebagai perkara biasa. Dengan kata lain orang-orang seperti ini memang layak untuk terus miskin dan mundur kerana mereka sendiri tidak mahu mencari jalan untuk berubah. Lebih teruk lagi kumpulan manusia ini menentang perubahan. Perubahan yang dimaksudkan ialah keadilan, ketelusan dan pertanggungjawaban. Kerajaan yang memerintah perlu dipertanggungjawabkan bila stadium runtuh. Di sisi perlembagaan ini bermaksud diturunkan dari kerusi kuasa.

Walaupun menang di dua kerusi itu BN masih tewas dengan Pakatan Rakyat. Ini kerana ia hanya menang di lima kerusi dari sejumlah 13 pilihan raya kecil yang diadakan sejak Ogos 2008. Selain itu DUN Galas tidak berbeza dengan Batu Sapi. Walaupun Galas dimenangi Pas dalam PRU yang lalu ia adalah sebahagian daripada kawasan Parlimen Gua Musang, yang merupakan kubu UMNO sebagaimana juga Parlimen Hulu Selangor yang dimenangi BN pada April lalu. Apa pun BN pernah kalah di kawasan yang boleh dianggap kubu sebagaimana di Sibu pada Mei lalu. Dengan sumber yang BN ada serta kelebihan yang SPR berikan BN sepatutnya menang di semua 13 pilihan raya kecil yang diadakan selama ini.

Sebab itu tidak jelas apakah kemenangan di kedua-dua kerusi itu boleh dianggap kebangkitan semula BN yang hampir tersungkur pada Mac 2008. Apa pun pilihan raya negeri Sarawak mesti diadakan pada 2011. Ramai yang mengatakan bahawa BN akan mengadakan PRU ke-13 lebih awal berikutan daripada perkembangan di Sarawak. Negeri-negeri yang Pakatan Rakyat perintah boleh terus kekal kerana di sisi undang-undang mereka tidak perlu membubarkan DUN masing-masing. Pembubaran Parlimen tidak ada kaitan dengan pembubaran DUN. Saya ingin mencadangkan supaya Pakatan Rakyat tidak memohon pembubaran kepada ketua negeri masing-masing; biarkan DUN mereka bubar secara automatik sebaik sahaja ia genap lima tahun. Pakatan Rakyat perlu bekerja mengotakan manifesto mereka dalam tempoh lima tahun itu. Mereka perlu mengajar BN bagaimana mengadakan pilihan raya yang adil dan tidak mengejut.

SPR memang cuba mencari jalan untuk menghujah mengapa semua DUN perlu dibubarkan dan PRU diadakan serentak. Hujah SPR ini adalah hujah politik dan bukan hujah undang-undang. Sebab itu di atas tadi saya katakan BN menikmati kelebihan yang SPR berikan dan sepatutnya menang di semua 13 pilihan raya kecil yang diadakan. Dalam pilihan raya kecil di Batu Sapi dan Galas itu pun kita lihat tanda-tanda yang sama. Dari tarikh pengundian hinggalah kepada cara menangani dakwaan rasuah pilihan raya BN sentiasa mendapat kelebihan.

Pilihan raya yang bebas dan adil adalah sesuatu yang cuba hendak diwujudkan oleh perlembagaan. Selain pelantikan SPR dan perlindungan yang disediakan untuk ahlinya perlembagaan menyediakan peruntukan untuk menjamin pelbagai hak dan kebebasan untuk rakyat; baik sebagai individu mahupun sebagai kumpulan. Malangnya ini semua masih tinggal ideal yang belum kita dapat nikmati. Kita perlu ingat bahawa hanya kerana BN kalah di lapan pilihan raya kecil dan hampir tersungkur dalam PRU 2008 tidak bermakna sistem kita ini adil dan tidak ada cacat celanya.

Selagi wujud perkara yang berat sebelah tadi kalau Pakatan Rakyat menang semua pilihan raya pun tidak bermakna bahawa sistem kita, termasuk SPR, adil dan tidak perlu direformasikan.

Tetapi itu semua tidak mudah untuk berlaku kerana sepertimana yang berlaku di Perak, Wilayah Persekutuan dan Kedah ia turut membabitkan badan kehakiman. Saya tidak mahu menyebut Jabatan Peguam Negara atau Polis Diraja Malaysia (PDRM) kerana kedua-dua agensi ini adalah sebahagian daripada eksekutif atau kerajaan yang memerintah. Ini diperuntukkan oleh perlembagaan. Bagaimanapun badan kehakiman dan SPR perlu bebas dan ini diperuntukkan oleh perlembagaan.

Saya tidak nampak kebebasan itu akan menjadi kenyataan selagi BN memegang kuasa. Ini kerana mereka, sejak zaman Tunku Abdul Rahman lagi, sentiasa mencari jalan untuk menyekatnya. Kedua-dua agensi yang sepatutnya bebas itu setakat ini lebih rela untuk menjadi pak turut seperti orang kampung di pedalaman di dua buah negeri yang saya katakan tadi. Di negara-negara lain, termasuk India, hakim dan anggota SPR mereka melihat bahawa mewujudkan sebuah sistem yang adil dan telus sebagai tanggungjawab.

Profesor Dr Abdul Aziz Bari
Sumber; Sinar Harian - 9 Nov 2010 -

Kerajaan Malaysia sedang menuju ke arah yang salah dalam menguruskan sisa pepejal perbandaran. Dilaporkan bahawa kerajaan bercadang untuk membina lebih banyak insinerator di negara ini. Persatuan Pengguna Pulau Pinang (CAP) menentang insinerasi dan campurtangan lain.

Orang ramai terpaksa menanggung beban kewangan semua jenis insinerasi atau tapak pembuangan sampah. Kos kepada kerajaan tempatan akan meningkat dan komuniti akan berakhir dengan membayar cukai dan kos kesihatan awam.

Alternatifnya, mengurangkan sisa, mengitar semula dan menjadikan kompos lebih ekonomi berbanding insinerasi atau membuka tapak pembuangan sampah.

Insinerasi menawarkan penyelesaian yang cepat tetapi tidak wajar dan tapak pembuangan sampah yang semakin penuh pula. Insinerator tidak menyelesaikan masalah sisa perbandaran.

Ia mengeluarkan antara lain bahan partikel, gas, sebatian organik mudah meruap (VOC), logam berat, dioksin, sulfur dioksida, karbon monoksida, raksa, karbon dioksida dan furan. Malah jumlah gas toksik yang kecil yang keluar daripada insinerator boleh membahayakan kepada kesihatan manusia dan alam sekitar.

Contohnya, raksa merupakan neurotoksin yang berkesan dan merebak boleh menjejaskan fungsi motor, sensori dan kognitif. Dioksin merupakan bahan karsinogen paling berbahaya kepada manusia di mana tidak diketahui paras pendedahan yang selamat.

Mereka yang berisiko tinggi terdedah kepada dioksin dan bahan pencemar lain ialah pekerja insinerator serta mereka yang tinggal berdekatan dengan insinerator, tetapi kesan insinerasi turut merentasi kawasan yang jauh; bahan pencemar organik berterusan (POPs) seperti dioksin dan furan boleh tersebar beribu kilometer dan terkumpul dalam haiwan dan manusia.

Pencemaran juga tersebar apabila makanan dihasilkan berdekatan insinerator yang kemudiannya dihantar kepada komuniti lain.

Pihak berkuasa menegaskan bahawa rekabentuk dan teknologi insinerator baru akan menangani masalah pengeluaran gas. Bagaimanapun, dalam semua teknologi insinerasi, peralatan kawalan pencemaran udara merupakan peralatan utama yang memerangkap dan mengumpulkan pencemar toksik; ia tidak menghapuskannya.

Dengan memerangkap dan mengumpulkan bahan pencemar ini, ia akan dipindahkan kepada saluran alam sekitar lain seperti abu yang berterbangan, arang, sang dan sisa air. Insinerator masih memerlukan tapak pembuangan sampah.

Sisa abu perlu dihantar ke tapak pembuangan sampah untuk dilupuskan, berpotensi melarutresap ke dalam air bawah tanah, menyebarkan bahayanya.

Pihak berkuasa juga menyatakan kitar semula turut dijalankan sebelum sisa diinsinerasi atau dibuang. Peratusan kecil bahan berbaki selepas dikitar semula, digunakan semula dan dikomposkan dipanggil “sisa-sisa” sering beracun, kompleks dan mempunyai nilai tenaga yang lebih rendah. Insinerasi bukanlah strategi yang sesuai untuk menangani sisa. Dengan berbuat demikian ia menghasilkan pengeluaran gas berbahaya dan menjejaskan usaha untuk mengurangkan sampah.

Pendekatan yang lebih praktikal dengan kos yang lebih berkesan dan selamat mengandungi peratusan sisa yang tidak dikitar semula yang lebih kecil perlu dikaji dan melaksanakan dengan memanjangkannya kepada tanggungjawab pengeluar dan insentif serta peraturan lain supaya bahan dan produk ini dikeluarkan daripada pengeluaran dan menggantikannya dengan amalan yang lebih mapan.

Pelbagai sistem mengasingkan bahan daripada pembuangan telah dilaksanakan di seluruh dunia. Teras utama program ini ialah pintu ke pintu atau pusat pengumpulan bahan yang diasingkan untuk dikitar semula.

Peratusan sisa isirumah kita yang tinggi ialah bahan organik. Oleh itu, kompos memainkan peranan penting. Sistem kompos bahan organik yang paling mudah dan murah ialah melakukannya di rumah. Pilihan lain ialah melakukan kompos pada skala kejiranan.

Kerajaan perlu mendidik orang ramai supaya memisahkan sumber dan bergerak ke arah sifar sisa. Sifar sisa bermakna mewujudkan matlamat dan merancang untuk melabur dalam infrastruktur, tenaga kerja, dan strategi tempatan diperlukan untuk menghapuskan pergantungan kita kepada insinerator dan tapak pembuangan sampah.

Bandar raya di seluruh dunia termasuk Buenos Aires, Argentina; Canberra, Australia; Oakland, Amerika Syarikat; Nova Scotia, Kanada; Kovalam, India dan lain-lain, telah pun membuat satu kemajuan besar ke arah mencapai sifar sisa.

Bandar raya ini membina taman kitar semula dan kompos, melaksanakan sistem pengumpulan inovatif, memerlukan produk dibuat dalam cara yang lebih selamat, dan mewujudkan pekerjaan berasaskan tempatan.

Pelbagai dasar seperti Tanggungjawab Pengeluar, Pengeluaran Bersih, Cukai Pembungkusan, dan Pengharaman Bahan Khusus (seperti beg plastik, stirofom, PCBs dan sebagainya) telah terbukti berkesan dalam mengurangkan dan menghapuskan bahan bermasalah.

Kami menggesa Kerajaan Malaysia menghentikan pembinaan lebih banyak insinerator. Kunci kepada komuniti dan alam sekitar yang lebih sihat ialah untuk menyalurkan semula berjuta ringgit yang dilaburkan bagi sistem tapak pembuangan sampah dan insinerasi itu digunakan untuk pengurangan dan pencegahan sisa serta sistem sifar sisa.

Persatuan Pengguna Pulau Pinang (CAP)